(-з’э̆), масар пуçлăхĕ (-hэ̆), человек, похороненный первым на кладбище. N. Масар пуçлăхĕ тесе, çĕнĕ масар çине чăн малтан пытарнă çынна калаççĕ Масар пуçинĕн (так!) пит ĕçĕ нумай. Кашни çĕнĕ вилекен çынна вăл принимат тумалла, ăна вырăн кăтартса памалла, ăна вĕрентмелле, кăтартмалла — вĕренсе çитиччен, çĕнĕ вилнĕ çыннăн мĕнле-мĕнле тумаллине, теççĕ. Çавăнпа, çĕнĕ масар тусассăн, чăвашсем масар çине вилсе малтан пытарăнма (быть похороненными) пит хăраççĕ. N. Тата унтан пуçне = мăсар пуçлăхсене хываççĕ. Хурамал. Масар пуçлăхĕ пулман ес! (брань), Магн. М. 190. Масар пуçĕ, м. тӳри, м. сыхчи, м. тӳр-кĕлли. См. чикĕ пуçлăхĕ, тĕнче.
Çавăн пекех пăхăр:
масар ăмăрт кайăкĕ масар çийĕ масар кĕлече масар пăхи « масар пуçĕ » Масар улăхĕ масар хĕресĕ масар шăтăкĕ масар юпи Масар-кати